فیلم با دست گذاشتن بر آرمانها و خواستههای مخاطب، ایدههایی را ارائه میدهد و با معنا بخشیدن به آنها او را برای انجام اهدافی خاص برمیانگیزاند. افتخار به قربانیان نظامی و قهرمان نامیدن آنها در فیلمهای هانس وستمار و کوکس جوان هیتلری)اشتاین هف1933،( هالهای از تقدس جاودان را در ذهن تماشاگر بوجود میآورد و او را برای ادامه این راه ترغیب میکند. در سکانس پایانی فیلم هانس وستمار، روح هانس همپا با ارتش آلمان در حال رژه رفتن است و مخاطب را به این باور رهنمود میکند که هر یک از نیروهای ارتش میتوانند یک قهرمان ملی چون هانس وستمار باشند. تأکید بر واقعیت، به مخاطب خطاپذیر بودن ایدئولوژی را متذکر میشود؛ در اینجا فیلمساز از واقعیت فاصله میگیرد و فضای خالی داستان را با امر خیالی پر میکند.
